تقویم ما هنوز بهاری ندیده است بشکن سکوت یخ زده ی انتظار را...

وقتی که نقش روی تو لبخند میشود

زیبــاترین بهــشت خـــداوند میشود

امسال هم گـذشـت و زمستان بهار شد

امسال هـم بـدون تــو اسفنــد میشود

یک لحظه بی تو آه چه سخت است زندگی

با  تــو تمــام عمــر خوشایــند میشــود

مثـل تــو مهــربان پـدری یا اَباالرحیـم

کی بیــقرار این همـه فرزند میشـود 

بازآ،که زیر پای تو از خونِ هر شهید

خـاکِ شلمــچه دجله و اروند میشــود 

آخر زِ راه میرسی ای وعــده ی خــدا

آری هرآنچه را که نوشتند؛ میـشود

پینوشت :

یکسالِ دیگر بدون تو گذشت، یکسال تنـها ماندی ، یکسال تنها ماندم.

این روزها همه جا حرف از بهار است اما تا تو نباشی بهاری نیست.

اگر بیایی همه روزهایمان بهاری است حتی اگر میانِ زمستان باشیم

یا رَبیــعَ الأَنـام

مادر اگر نبود و پدر صبر اگر نداشت ...

 

گلدان یاس خانه پر از عطر سیب بود

بر جان غنچه ها دم امن یجیب بود

هجده بهار طعم خزان را ندیده و

حالا پس از سه ماه ... زمستان عجیب بود

مادر اگر نبود و پدر صبر اگر نداشت

امروز نقش مأذنه ها هم صلیب بود

وقتی قسیم نار و جنان یاوری نداشت

وقتی که از سلام هم او بی نصیب بود

وقتی که زخم کوچه و در زخم ماندنی است

محراب کوفه مرهم درد طبیب بود

مادر غریب ، گل گلخانه اش غریب

آری حسن غریب و حسینش غریب بود

.......

آواره های روضه ی سلطان مشهدیم

وقتی که روضه، روضه ی "یابن الشبیب" بود: 

"یابن الشبیب عمه ی ما را کتک زدند

آتش هزار بار به باغ فدک زدند"

ندارد علی همـزبانی، بمـان...

قـرار بــود که عمری قرار هم باشیم

که بی‌قــرار هم و غمگسار هم باشیم

اگر زمین و زمان هم به هم بریزد باز

مـن و تـو تا به ابــد در مدار هم باشیم

 

کنون بیا که بگرییم بر غریبـی هــم

غریبه نیست، بیا سوگوار هم باشیم

نگفتی‌ام ز چه خون گریه می‌کند دیـوار

مگــر قـــرار نشد رازدار هــم باشیــم؟

نگفتی‌ام  زِ چه رو ، رو گرفته‌ای از من

مگر چه شد که چنین شرمسار هم باشیم؟

به دسـتِ خسـته‌ی تـو دست ِ بسته‌ام نرسید

نشــد که مثـل همیشه کنـــار هــم باشیــم

شکسته است دلــم مثل پهلویت آری

شکسته‌ایم که آیینه‌دار هم باشیم

 

 

پینوشت:

با روضه ی مادر باید مُرد، باید جان داد

باید آمد و روبروی ایوان طلایتان کنار شما روضه مادر خواند و جان داد

کنار شما که عزیز از دست داده اید،عشق از دست داده اید،مولای غریبم

 

کلنا حرک یا زینب

 

 

 

روسیاهی است که میخواست مقیمت باشد

دانه ای باشد و او "زاغ کریمت" باشد

به پناه آمده شاید که کبوتر بشود

یا نه، قربانی آن ذبح عظیمت باشد

"کلنا حرُّک" یا عمه ی دلسوخته ها

کاش این سوخته پر، حر سلیمت باشد

کاش روزی بشود مثل پرستوی دمشق

که مسلمان شده ی چشم کلیمت باشد

روز عشق همه ی در به درانت بی بی

روز بی سر شدن پای حریمت باشد