دســتت چرا دوباره پناهم نمیشود
نــوری برای روی سیاهم نمیشود
باران مهـــربانی لبخــندتان چــرا
مهمــان شوره زار نگاهـم نمیشود
از روزگار وصـل تو را خواستم ، نشـد
از او هرآنچه را که بخواهم ، نمیشود
تنها نه توبه های فراوان که هیچ چیز
مرهــــم برای عمــر تبــاهم نمیشـود
این شعـر ها که جای تــو را پر
نمیکند
این شعر ها که پشت و پناهم
نمیشود
مـن آه میکشم عوض این گلایــه ها
چون هیچ یک به خوبی آهم نمیشود
میرسم آخــر به ســویت یا علی‌موسی‌الرضا
مینشینم روبــرویت یا عــلی‌موسی‌الرضــا
با دو چشمانم نگاهت میکنم هر روز و شب
تا کنم دل فـــرشِ‌کویت یا علی‌موسی‌الـرضا
آخرش خواندی مرا؛شاهِ خراسان از کرم
تا که بستم دل به مویت یا علی‌موسی‌الرضا
زائـــرم بارانـــی‌ام ما را بنوشان از کــــرم
جرعه یِ آبی ز جــویت یا علی‌موسی‌الرضا
یک بغل وا کرده‌ای از شهرِمن تا شهرِعشق
جـــان فدایِ آبرویت یا علی‌موسی‌الرضـــــا
بال میــخواهم گـــشایم بر فــراز گنــبدت
پر زنم در های و هویت یا علی‌موسی‌الرضا
پینوشت :
در روزهایی که سخت میگذرند و تلــخ
دلم را به امیدِ دیدارِ روی ماهِ تــو آرام میکنم
تا به یمن میلادِ مبارکت پناهش دهی در آغوشِ مهربانیت مهربانترین امــام
