روایت روز نهــــــم؛
روایت برداری و وفـــا ... روایت ساقیِ دشت کربلا
سقـــا ؛ چشم همه به دستانِ پرسخاوت توست
سقــا ؛ امیـــــدِ اهلِ حرم شمائیــــد
سقـــا ؛ آرام تر گام بردار که بعد از تو حســـین ات ، تنهای ِ تنها میشود
چقـــــــدر ســـاقی بودن به شما می آید آقــــا
و هنوز که هنوز است آب از رویِ شما شرمنده است
و هنوز که هنوز است علقمه مزارت را طواف میکند ...
نگاهم به دســــــتان ِ دستگیرت خیــره مانده است
میشود دست ِ مرا هم بگیری آقای فضل و معرفــــــــت ؟
میشود دستِ مرا بگیری و تا خیمـــــــه اربابمان حسین (ع) راهی ام کنی ؟
میشود اجازه نامه ام را امضا کنی ؟؟
به من ادب ِ حضـــور بیاموزی ؟؟
شما که کارتان دستگیری است... مرامتان مهربانی و معرفت است ...
دریاب دلی را که بی قراری میکند و تشنه ی نگـــاه ِ کربلاست...
در یاب دلِ شکسته ای را که التیـــام زخـــم هایش نگاهِ شیرین شماست ...
دریاب مرا سقــــا
