نعـــم الطبیـــب ...
کاش سمت حرمت باز شود پنجره ها، باز از دوریت افتاده به کارم گره ها
ننوشته ست گنهکار نَ یــاید به حرم، پس بیایید اگر خوب و اگر بد به حرم
برسد خواهش این ناله ی ممتد به حرم، زود ما را برسانید به مشهد به حرم
بیماری که زخم های عمیق برداشته باشد ، آنقدر عمیق که از داد و فریاد درد هایش ، از بد قلقی هایش تمام طبیبان شهر به تنگ آمده باشند یک طبیب مهربان و صبور می خواهد که وقتی مرهم بر زخم هایش می گذارد و دادش گوش فلک را کر و غرغرهایش خودش را هم به تنگ می آورد طبیبش طبیبانه بر بالینش بنشیند و نه مرهم ،که طبیبش خود درمان دردهایش باشد . . . این زخم های عمیقی که دنیا به هر گمشده ای می زند طبیبی دیگر می خواهد نعم الطبیبی می خواهد ...
پی نوشت:
عازم مشهدم تا نعم الطبیب درمــــان دردهایم باشد
طاعاتتان قبول و پیشاپیش عیـــدتان مبارک
یا علی مدد
از خدا می خوام همه مون با همه وجود این رو درک کنیم . . .
آقا طبیبانه به استقبال مریضاشون میان . .
دعا میکنم شما هم در جلب نظرشون موفق باشید و . .
وقتی برمیگردی جز رضا تو خونه دلت چیزی نباشه . :)
سفر بخیر