دنــیای بی وفـــا! بــرو بی علــی بمـــیر ...

شبـــهای قــدر اعظم شبهای ماتــم است
باور کنید حال خــدا نیز درهــم اســت
آنقدر که زمیــن و زمـان را به هم زده
آه ای خدا هــوای نجــف بر سرم زده
یک عمر درد و غربت مولا تمـام شد
یک عمر داغ دوری زهرا تمام شــد

وقتی به یاد فــاطمه از کوچه ها گذشت
بر قلب زخم خوردۀ مولا چه ها گذشت
ای داغ های کوچــه خدا حافظ شمـا
ای نخل های کوفــه خدا حافظ شمـا
کافیست هرچه بین شما بوده ام اسیر
دنـیای بی وفــا برو بی علـی بمیــر

پی نوشت :

بابای یتمیان کوفـــه ، بابای همـــه ی دنــــیا

مولـای انس و جان، ایـام شهادتتان  را به ســوگ نشسته ایم

باشد که یتــــیم نوازی کنید و دستانمان را بگیرید

امید که در شبـهای قدر ، قدری ، قـــدرتان را درکــــ کنیم