تو مهربانی ات از دستگیری ات پیداست

نشسته ام بنویسم گدا گدا آقا ، چقدر محترم است ، گـــدایی ات  آقــــا

نشسته ام بنویسم حسن ، کریم ، کرم ، مدینه ، سفره ی آقا ، برو بیا ، آقا

نشسته ام بنویسم به جای العـــفوم ، الـــهی یـــا حسن  ، یا کریم ،  یا آقـــا

تو مهربانی ات از دستگیری ات پیداست ، بگیر دست مرا هم تو را خدا آقا

دخیل های نبسته شده زیاد شدند ، چرا ضریح نداری ؟ چرا چرا آقا

 

نشسته ام بنویسم که قامتت طوباست ، نگات مثل علی و صدات مثل خداست

نشسته ام بنویسم علی است بابایت ، نشسته ام بنویسم که مادرت زهراست

تویی کریم کرم زاده من گدا زاده ، مرا خدا به تو داده تو را به من داده

نشسته ام بنویسم که سفره داری تو ، همیشه بیشتر از حد انتظاری تو

به دست با کرمت می دهی کریمانه ، به سائلان حسینت هر آنچه داری تو

تو نیمه ی رمضانی ولی شب قدری ، مرا به دست خداوند می سپاری تو

اگر بناست بسوزم به هیزم فردا ، قسم به چادر زهرا نمی گذاری تو

 

پی نوشت :
بی مرحــمت که روز شما شـب نمیـشود اصلا تو را برای کریـــم شدن آفـــریده انـد

میلاد کریــــم اهلِ بیت امام حسن مجتبی علیه السلام بر همگان مبارک