بانو تو را برای حسین آفریده اند...

جهان خلاصه سبزی ز راز خلقت توست
و صبر، گوشه ای از جلوه هایتان بانو ...

وقت نزول رحمت حق از سحاب شد / یعنی که جام دیده ی ما پُر شراب شد

مستی ما به رتبه ی اعلی رسیده است / آنگونه که دل همه ی ما خراب شد

زهراترین ستاره ی زهرا طلوع کرد / نوری دمید و قبلگه آفتاب شد

بعد از طلوع مِهر رخش دل جلا گرفت / در ذره ذره های دلم انقلاب شد

امشب خدا برای علی حیدر آفرید

زیباترین دعای علی مستجاب شد

 آمد ندا که نام دل آراش زینب است / این گونه شد که زینت بابا خطاب شد

قائم مقام فاطمه آمد ادب کنید / از او سعادت دو جهان را طلب کنید

ما از ازل گدای پریشان زینبیم / شکر خدا که ریزه خور خوان زینبیم

با یک دعای او همه عاشق شدیم و بس / یعنی که عاشقانه مسلمان زینبیم

ما را خرید و نوکر اربابمان نمود

ممنون لطف و بخشش و احسان زینبیم

طعم شراب کوثری او زبانزد است / مست و خراب باده ی جوشان زینبیم

با یک نگاه حیدریش جذبمان نمود / ما قوم در به در، همه سلمان زینبیم

حجب و حیای دختر زهرا زبانزد است / تا روز حشر ما همه حیران زینبیم

او آمده زمین و زمان را تکان دهد / مثل مسیح بر تن هر مرده جان دهد

او آمده که با کرم کردگاریش / با نور خویش بر سر ما سایه بان دهد

او آمده که آیه ای از هل اتی شود / بر دست های خالی ما آب و نان دهد

او آمده که با نخی از تار چادرش / بر دوستدار فاطمه برگ امان دهد

او آمده که با نفس مصطفاییش / قد قامت نماز ولا را اذان دهد

او آمده پیمبر خورشید طف شود / در ماجرای کرب و بلا امتحان دهد

او آمده که حق خودش را ادا کند / یعنی به راه عشق،دو تا نوجوان دهد

او آمده برای حسین خواهری کند / او آمده که خواهریش را نشان دهد

خواهر- برادری که عزیز دل هم اند

تنها همین دو عاشق و معشوق عالم اند

هرگز کسی شبیه تو خواهر نبود و نیست / در آسمان عاطفه اختر نبود و نیست

دار و ندار تو همه وقف حسین بود / مانند تو به پای برادر نبود و نیست

حتی تو از عصاره ی جانت گذشته ای / در کربلا،شبیه تو مادر نبود و نیست

آیینه ی شکسته ی صحرای کربلا / مانند ماجرای تو دیگر نبود و نیست

بر شانه ی صبور تو بار رسالت است / مانند تو کسی که پیمبر نبود و نیست

هر دختری که دختر زهرا نمی شود

هر بانویی که زینب کبری نمی شود

دار و ندار حضرت حیدر،مجلّله / جز تو کسی که "زینت بابا" نمی شود

وصف و مدایح همه ی خاندانتان / در فهم و عقل ما به خدا جا نمی شود

پرونده ی زمین و زمان،زیر دست توست / بی اذن تو که نامه ای امضا نمی شود

صبر و ادب به پای تو قد خم نموده اند / ین واژه ها بدون تو معنا نمی شود

عیسی به نام نامی تو می دهد شفا / بیخود مقام او که مسیحا نمی شود

شأن و مقام حضرت مریم ز مهر توست / بی مهر تو که بانوی دنیا نمی شود

با هر خطابه ی تو علی زنده می شود / مبهوت ذوالفقار کلامت خطیب ها

وقتی که با حسین خودت حرف می زنی

پیچیده می شود همه جا عطر سیب ها

با نام تو تمامی حاجات ما رواست / ای بهترین تجلّی امّن یجیب ها

طعم خوشی و طعم بلا را چشیده ای / ای مَحرم تمام فراز و نشیب ها

تفسیر داغ در نظرت جز "جمیل" نیست / محو شکوه عشق تو صبر و شکیب ها

در ظهر واقعه چقَدَر غصه خورده ای / ای خواهر خمیده ی شیب الخضیب ها

بانو! تو را برای حسین آفریده اند

گریه کن عزای حسین آفریده اند

ای یادگار فاطمه،غم پرور حسین / هم خواهر حسینی و هم مادر حسین

همپای او شدی و رهایش نکرده ای / حتّی میان موج بلا،یاور حسین

بار رسالت علوی روی دوش توست / با این حساب بوده ای پیغمبر حسین

چشم امید او به نماز شبت بُوَد / روح دعا و کعبه ی نیلوفر حسین

دیدی که نیزه ها همگی حلقه بسته اند / دور ضریح بی کفن پیکر حسین

حتّی به روی نی چقَدَر خوب واضح است / آثار بوسه های تو بر حنجر حسین

شکر خدا نموده ای وقتی که دیده ای / زخمی شده تمامی بال و پر حسین

در شام و کوفه بودی علمدار قافله / جانم فدای تو همه ی لشکر حسین

زینب اگر نبود که زمزم نداشتیم / از ابر دیده بارش نم نم نداشتیم

زینب اگر نبود دگر کعبه ای نبود / باور کنید روح دعا هم نداشتیم

زینب اگر نبود،میان کتاب حق / جایی برای سوره ی مریم نداشتیم

زینب اگر نبود جهان کفر محض بود / نامی ز دین حضرت خاتم نداشتیم

زینب اگر نبود دگر حیدری نبود / شیر نبرد خطّ مقدّم نداشتیم

زینب اگر نبود علی،فاطمه نداشت / آیینه ی نبی مکرّم نداشتیم

زینب اگر نبود کرم زاده ای نبود / مثل حسن کریم دو عالم نداشتیم

زینب اگر نبود به دنباله ی حسین

جایی برای واژه ی "جانم" نداشتیم

زینب اگر نبود تلاطم نداشتیم / قطعاً برای شور و نوا دم نداشتیم

این حرف آخر است که امشب قلم نوشت / زینب اگر نبود "محرّم" نداشتیم

شکر خدا که از می عشقش لبالبم / شکر خدا که شاعر دربار زینبم

«شعر زیبای محمد فردوسی»

پی نوشت :

  ای کاش ما هم، همچون شما سایه به سایه با حسین ات بودیم.

 بی بی جان ، عمه سادات، میلادت مبارک.

 دست من گیر ؛ که این دست همان است که من ...