منِ دیوانه ی انگشت نما را دریاب

بی شک گدای خانه ات آقا شود، حسین
هر قطره زود پیش تو دریا شود، حسین
فیض گدایی تو به هر کس نمیرسد
باید که زیر نامه اش امضا شود ؛ "حسین"

هر کس شنید کار گنهکار با شماست
خواهد که رو سیاه دو دنیا شود، حسین
وقتی که درب خانه ی لطف تو در دل است
ما سینه میزنیم که در وا شود، حسین
در روضه ها به قرب خداوند میرسیم
شبهای هیئتت شب احیا شود، حسین
آقا جوان سینه زنت حاجتش شده
در کاروان کرب و بلا جا شود، حسین
از کودکیم تا دم مرگم به روی لب
تنها حسین بوده و تنها شود : حسین
ای کاش وقت مردن من  وقت احتضار
ذکر مدام بر لبم آنجا شود؛ "حسین..."

سینا نژاد سلامت

پی نوشت

  سنگ ها می خورم از دست جنون دل خویش ؛ منِ دیوانه انگشت نما را دریاب